ΠΚΣ: Πίσω και ενάντια στις ανάγκες ενός ακηδεμόνευτου και ανατρεπτικού φοιτητικού κινήματος
Όσο πλησιάζει η ώρα για τις φοιτητικές εκλογές και επειδή πολλά ακούγονται στους διαδρόμους της σχολής, θέλουμε από την πλευρά μας να θέσουμε κάποια ερωτήματα και κάποιους προβληματισμούς απέναντι στους συναδέλφους της ΠΚΣ και της Επιτροπής Αγώνα Φυσικού αλλά και στο σύνολο των φοιτητών του Φυσικού.
Από την αρχή μιας δύσκολης για τους εργαζόμενους και την νεολαία χρονιάς, θα περίμενε κανείς η ΚΝΕ να κρατούσε μια διαφορετική στάση στους φοιτητικούς συλλόγους. Τουναντίον όμως, οι επιλογές της και οι τυχοδιωκτισμοί που ακολούθησε έστησαν εμπόδια στο φοιτητικό κίνημα και στην προσπάθεια συνεύρεσής του με τους εργαζόμενους. Δυστυχώς η πολιτική γραμμή της ΚΝΕ δεν επιδίωξε την σύγκρουση και την ρήξη με την πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ και τον αγώνα για την ανατροπή των μέτρων που έχουν γονατίσει τον ελληνικό λαό. Είναι μια γραμμή που επενδύει στην όλο και πιο έντονη περιχαράκωση γύρω από τον εαυτό της. Αυτή την πολιτική λογική ακολούθησε καθ’ όλη την διάρκεια αυτού του ακαδημαϊκού χρόνου και σε όλες τις διαδικασίες των συλλόγων, από τις γενικές συνελεύσεις και τα κινηματικά ραντεβού μέχρι τις φοιτητικές εκλογές.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Η στάση και θέση της ΚΝΕ για τις γενικές συνελεύσεις.
Η ΠΚΣ ή η επιτροπή αγώνα φυσικού έχει δημιουργήσει όλο το προηγούμενο διάστημα μια αντιφατική σχέση με τις συλλογικές διαδικασίες. Άλλοτε διάλεγε να συμμετέχει στις γενικές συνελεύσεις, χωρίς όμως να καταθέτει ένα πολιτικό σχέδιο ανατροπής της βάρβαρης πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.
Άλλοτε πάλι και συνηθέστερα, με αφορμή την θέση πως οι γενικές συνελεύσεις είναι γενικά «εκφυλισμένες», πήρε την επιλογή να απέχει και ανοιχτά να σαμποτάρει την διεξαγωγή τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που είδαμε την Επιτροπή Αγώνα Φυσικού, με αστείες προφάσεις και με τεχνητό τρόπο, να αποχωρεί από γενικές συνελεύσεις, ακόμα και πριν από μεγάλα κινηματικά ραντεβού. Έφτασε στο σημείο, μάλιστα, να συγκροτεί επιτροπή αγώνα την ημέρα και την ώρα που είχε οριστεί η διεξαγωγή γενικής συνέλευσης. Η πρόταση δηλαδή που θα δώσει μια σκληρή απάντηση στον εκφυλισμό είναι οι Επιτροπές Αγώνα και το ΜΑΣ. Δεν έχει σημασία για τους συναδέλφους της ΠΚΣ αν οι γενικές συνελεύσεις δίνουν την δυνατότητα σε όλες τις απόψεις να τίθενται ισότιμα και άλλοτε να πλειοψηφούν ή να μειοψηφούν ανάλογα με την θέληση του φοιτητικού σώματος. Η απάντηση γι’ αυτούς είναι οι Επιτροπές Αγώνα, διαδικασία την οποία για να παρακολουθήσει κάποιος πρέπει να πληροί συγκεκριμένα κριτήρια και η οποία απλά επικυρώνει προειλημμένες και από τα πάνω αποφάσεις. Πραγματικά αντιφατικό!
Άλλοτε πάλι και συνηθέστερα, με αφορμή την θέση πως οι γενικές συνελεύσεις είναι γενικά «εκφυλισμένες», πήρε την επιλογή να απέχει και ανοιχτά να σαμποτάρει την διεξαγωγή τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που είδαμε την Επιτροπή Αγώνα Φυσικού, με αστείες προφάσεις και με τεχνητό τρόπο, να αποχωρεί από γενικές συνελεύσεις, ακόμα και πριν από μεγάλα κινηματικά ραντεβού. Έφτασε στο σημείο, μάλιστα, να συγκροτεί επιτροπή αγώνα την ημέρα και την ώρα που είχε οριστεί η διεξαγωγή γενικής συνέλευσης. Η πρόταση δηλαδή που θα δώσει μια σκληρή απάντηση στον εκφυλισμό είναι οι Επιτροπές Αγώνα και το ΜΑΣ. Δεν έχει σημασία για τους συναδέλφους της ΠΚΣ αν οι γενικές συνελεύσεις δίνουν την δυνατότητα σε όλες τις απόψεις να τίθενται ισότιμα και άλλοτε να πλειοψηφούν ή να μειοψηφούν ανάλογα με την θέληση του φοιτητικού σώματος. Η απάντηση γι’ αυτούς είναι οι Επιτροπές Αγώνα, διαδικασία την οποία για να παρακολουθήσει κάποιος πρέπει να πληροί συγκεκριμένα κριτήρια και η οποία απλά επικυρώνει προειλημμένες και από τα πάνω αποφάσεις. Πραγματικά αντιφατικό!
Αυτή η τακτική δεν έγινε μόνο στο σύλλογο Φυσικού αλλά ήταν μια πολιτική επιλογή της ΚΝΕ πανελλαδικά. Εύκολα συμπεραίνει κανείς τι σηματοδοτεί μια τέτοια επιλογή για συλλόγους όπου κυριαρχούν οι δυνάμεις της αντίδρασης όπως η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ. Δυνάμεις δηλαδή που με κάθε τρόπο και μέσο πολεμούν τις γενικές συνελεύσεις, ακριβώς γιατί σε αυτές εκτίθεται η πολιτική τους λογική. Τι πιο ευχάριστα νέα για την κυβέρνηση και το υπουργείο παιδείας, να ξέρει πως απέναντι στον αστάθμητο παράγοντα που λέγεται νεολαία, και το πιο οργανωμένο κομμάτι αυτής που λέγεται φοιτητικό κίνημα βρήκε άλλο ένα χέρι βοηθείας, για την καταστολή του και την αποσυγκρότηση του. Το δυσάρεστο είναι πως η βοήθεια έρχεται δυστυχώς από την ΚΝΕ.
Η αλήθεια είναι ότι οι γενικές συνελεύσεις έχουν όλα τα προηγούμενα χρόνια αλλά και φέτος δώσει την δυνατότητα στο φοιτητικό κίνημα να βγει στο δρόμο και να απαιτήσει την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Αυτές οι «από τα κάτω» διαδικασίες είναι που δώσανε στο φοιτητικό κίνημα την μαζικοποίησή του, την ριζοσπαστικοποίησή του και την δυνατότητά του να πετυχαίνει νίκες στο σήμερα. Τέτοιες διαδικασίες έβγαλαν στο δρόμο το 2006, το 2007 και το Δεκέμβρη του 2008 χιλιάδες νεολαίους και αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για μια ολόκληρη γενιά. Τέτοιες διαδικασίες συγκρούστηκαν με την κυρίαρχη ιδεολογία της ανάθεσης και του ατομικού δρόμου και προέταξαν τον συλλογικό δρόμο και την κουλτούρα των αγώνων. Αδυνατούμε να πιστέψουμε πως αυτά τα χαρακτηριστικά του φοιτητικού κινήματος θέλουν να χτυπήσουν οι συνάδελφοι από την ΠΚΣ και ελπίζουμε να σταματήσουν να επιβεβαιώνουν αυτούς τους φόβους μας.
Φοιτητικές εκλογές
Οι σχεδιαστές αυτής της γραμμής δεν σταμάτησαν όμως εδώ. Αφού οι «εκφυλισμένες» γενικές συνελεύσεις αντικαταστήθηκαν από τις «ζωντανές» επιτροπές αγώνα, ήρθε η ώρα να υπάρξει τομή και για τις φοιτητικές εκλογές. Το αντίδοτο σε αυτήν την περίπτωση του εκφυλισμού ήταν να ορίζει ο κάθε σύλλογος ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ πότε και πως θα κάνει φοιτητικές εκλογές. Επιστροφή λοιπόν στις γενικές συνελεύσεις, όχι βέβαια με σκοπό την υλοποίηση μιας κινηματικής πρότασης, αλλά για τον ορισμό της διεξαγωγής των φοιτητικών εκλογών. Τι πιο ευχάριστο για τα κυβερνητικά επιτελεία, για την ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ, για όλους όσους θέλουν και συμβάλλουν στην αποπολιτικοποίηση των συλλόγων και των φοιτητικών εκλογών. Τι καλύτερο γι’ αυτούς που θέλουν οι φοιτητικές εκλογές να αφορούν και να κρίνουν αμιγώς τα της σχολής, και όχι να στέλνουν πανελλαδικό μήνυμα ρήξης και ανυπακοής απέναντι στην κυβέρνηση και τις επιλογές της.
Εχθρός της νεολαίας η πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ και όχι οι δυνάμεις του κινήματος
Όλη αυτή η στάση της ΚΝΕ συνοδεύτηκε και με την ανάλογη επίθεση απέναντι, όχι στην κυβέρνηση και τα επιτελεία της δυστυχώς, αλλά απέναντι στις δυνάμεις της ΕΑΑΚ. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα στην σχολή μας όπου η ΚΝΕ δήλωνε «..Τέρμα στις ΠΑΡΕΜΒΟΛΕΣ..» όταν κυρίαρχα οι εργαζόμενοι και η νεολαία είχαν να αντιμετωπίσουν την βάρβαρη επίθεση και τα νέα μέτρα που έφερνε το μνημόνιο και η κυβέρνηση.
Το σχέδιο ήταν καλά προμελετημένο και σε αυτήν την περίπτωση. Στην αρχή της χρονιάς και για αρκετό διάστημα η ΠΚΣ μαζί με την σιωπηλή συναίνεση των ΠΑΣΠ-ΔΑΠ (τους κάλυπτε εξάλλου η τοποθέτηση της ΚΝΕ) απέκλειε την ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ από το ΔΣ του συλλόγου. Για άλλη μια φορά ο γνωστός «εκφυλισμός» είχε σαν αποτέλεσμα τα ΔΣ των συλλόγων να μην έχουν προέδρους και γραμματείς, λες και αυτήν την περίοδο αυτό ήταν που έλειπε από τους συλλόγους. Το πραγματικό πρόβλημα ήταν η αντίληψη που έχουμε για την εκπροσώπηση και τα ΔΣ. Μια αντίληψη που δεν βλέπει πρόσωπα και ονόματα στην εκπροσώπησή μας αλλά ενιαία σαν ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ επιλέγουμε να εκφράζουμε και να υπερασπιζόμαστε τις θέσεις μας και τις επιλογές μας. Αυτή η αντίληψη αλλά και η δυναμική μας παρουσία ήταν που μας έκανε ανεπιθύμητους
Καθ’ όλη την διάρκεια της χρονιάς δεν ήταν λίγες οι φορές που η αντιπαράθεση της ΠΚΣ απέναντι στην ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ έγινε με τόνους λάσπης. Ακούσαμε πως είμαστε με την «επιμήκυνση του χρέους» όταν οι δυνάμεις μας διεκδικούν και θέτουν σαν στόχο την διαγραφή του. Ότι η ΕΑΑΚ στηρίζει τις κυβερνητικές επιλογές όταν αποτελεί την μόνη δύναμη μέσα στις σχολές που κατέθεσε ένα σχέδιο ανατροπής της πολιτικής του κεφαλαίου. Ότι είμαστε απόγονοι της ΕΚΟΦ και παρακρατικοί όταν πολλοί είναι οι αγωνιστές της ΕΑΑΚ που έχουν στοχοποιηθεί και χτυπηθεί από το κράτος και το παρακράτος.
Ακούσαμε μάλιστα πως στήνουμε με κάθε ευκαιρία τις συγκεντρώσεις και τις πορείες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ όταν σε όλες τις συνελεύσεις αλλά και σε όλα τα ραντεβού που έβαλε το εργατικό κίνημα οι δυνάμεις της ΕΑΑΚ στήριξαν την αναγκαιότητα ύπαρξης ενός άλλου νέου εργατικού κινήματος σε ανατρεπτική πολιτική κατεύθυνση κόντρα στον προδοτικό και πυροσβεστικό χαρακτήρα των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Στην κατεύθυνση αυτή κινείται ο Συντονισμός Πρωτοβάμιων Σωματείων, στις συγκεντρώσεις του οποίου συμμετείχε καθ’ όλη την διάρκεια της χρονιάς και ο Σύλλογος Φοιτητων Φυσικού, όπως αποφάσιζε μέσα από τις γενικές του συνελέυσεις. Στις συγκεντρώσεις αυτές η ΠΚΣ έβλεπε χειροκροτητές των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αποσιωπόντας απροκάλυπτα το πολιτικό τους περιεχόμενο και την ανεξαρτησία τους από την συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Ας δούμε όμως τι έγραψε ο Ριζοσπάστης μετά την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του Συντονισμού των Σωματείων, κι ας αναλογιστούν οι συνάδλφοι της ΚΝΕ Φυσικού οτι όταν τους διαψεύδει μέχρι κι αυτός, υπάρχει πραγματικά πρόβλημα: «Συγκέντρωση και πορεία για την Πρωτομαγιά με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου πραγματοποίησαν την Κυριακή το πρωί κόμματα, οργανώσεις και φορείς που πρόσκεινται στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Στη συγκέντρωση, που έγινε στο Μουσείο, είχαν καλέσει και συμμετείχαν μεταξύ άλλων ο Συντονισμός Σωματείων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΝΑΡ…Οι συγκεντρωμένοι μετά από την κεντρική ομιλία από τον εκπρόσωπο του Συντονισμού, Νίκο Γούρλα, πρόεδρο του Συνδικάτου Εργαζομένων στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», και χαιρετισμούς ξεκίνησαν πορεία και μέσω των οδών Πατησίων, Σταδίου κατέληξαν έξω από τη Βουλή»
Οι φοιτητικές εκλογές να στείλουν μήνυμα ανυπακοής
Στις φετινές φοιτητικές εκλογές πρέπει κυρίαρχα να καταδικαστεί η πολιτική της σύγχρονης χούντας κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Πρέπει να με τον πιο σαφή τρόπο οι δυνάμεις της αντίδρασης και της υποταγής, οι δυνάμεις των ΠΑΣΠ και ΔΑΠ να καταποντισθούν. Πρέπει όμως ταυτόχρονα με αυτό, να σταλεί και ένα σαφές μήνυμα στις δυνάμεις της ΚΝΕ και της ΠΚΣ. Πρέπει να γυρίσουμε την πλάτη στην χρεωκοπημένη λογική τους για τους αγώνες και τα κινήματα. Πρέπει να ηττηθεί η λογική διάσπασης των συλλόγων και η αντικατάστασή τους με άλλες κομματικοκεντρικές διαδικασίες, που οδηγεί στην περιχαράκωση και στους αγώνες για αυτόκεντρη ανάπτυξη. Οδηγεί στο να μάχονται ενάντια σε οτιδήποτε κινείται αριστερά της λογικής της ΚΝΕ-ΜΑΣ-ΠΚΣ χάνοντας έτσι το κοινό εχθρό μας, την κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ .Να ηττηθεί η λογική που βλέπει φοβικά την αντιπαράθεση και την σύγκρουση του φοιτητικού κινήματος με τις επιλογές του κεφαλαίου σε εκπαίδευση και εργασία. Σε αυτήν την μάχη πρέπει να ενισχυθεί η λογική της ΕΑΑΚ, των ανυποχώρητων αγώνων διαρκείας για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.
στις 18 ΜΑΗ ψηφίζουμε-στηρίζουμε
