Η κυβέρνηση μπορεί να άλλαξε οι ανάγκες μας όμως οχι

Το νέο εξάμηνο της σχολής μας αρχίζει σε μια περίοδο ιδιαίτερα σημαντική για το φοιτητικό και λαϊκό κίνημα. Λίγο καιρό μετά τις τελευταίες εκλογές που στιγματίστηκαν από τη κατάρρευση του κυβερνητικού μπλοκ ΝΔ-ΠΑΣΟΚ των διάφορων συμμάχων τους,  αλλά και την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ, στο κίνημα υπάρχει ένα διευρυμένο μούδιασμα. Ταυτόχρονα η φύση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινείται, οδηγεί σε μια πλήρη οπισθοχώρηση από τις αρχικές της δεσμεύσεις που ενώ ήταν πλήρως ανεπαρκείς για να καλύψουν τις μεγάλες ανάγκες της γενιάς μας πιθανώς να έδιναν κάποιες ανάσες ανακούφισης. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι ο μόνος τρόπος ο λαός να κερδίσει πίσω όσα έχασε τα προηγούμενα χρόνια και ακόμα περισσότερα είναι οι δικοί του αγώνες, κόντρα στο κεφάλαιο, την πολιτική του, τους μηχανισμούς του όποια και αν είναι η κυβέρνηση.

                Τα πράγματα λοιπόν είναι απλά. Δε γίνεται να υπάρχει και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος. Στη περίοδο της κρίσης η μια τσέπη αδειάζει για να γεμίζει η άλλη. Τη τελευταία 6ετία η πλατιά πλειοψηφία του λαού εξαθλιώνεται ενώ μια χούφτα ανθρώπων πλουτίζει ασύστολα! Ενώ ο Σύριζα προσπαθεί να πείσει ότι μπορεί να υπάρξει ένας έντιμος συμβιβασμός ώστε να κερδίσουν όλοι τα αποτελέσματα δείχνουν ότι με τη παράταση της δανειακής σύμβασης συνεχίζει και αυτή την αφαίμαξη. Συνεχίζει να υλοποιεί μια πολιτική που έχει τον ίδιο πυρήνα με αυτή των προηγούμενων κυβερνήσεων

Δε δίνουμε καμία περίοδο χάριτος! Τώρα πρέπει μέσα από τους συλλόγους μας και τις μαζικές τους διαδικασίες να στείλουμε μήνυμα ότι το φοιτητικό κίνημα δεν συμβιβάζεται, δεν ενσωματώνεται, δεν σωπαίνει. Οι 

 «αριστεροί» ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί παραμένουν ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί και οδηγούν τις σχολές μας στο λουκέτο και τη διάλυση! Οι ανάγκες μας για δωρεάν σίτιση-στεγάση και γενικότερες παροχές, πραγματικά δωρεάν σπουδές δεν μπορούν να περιμένουν ούτε μία μέρα. Ιδιαίτερα σε μια κατάσταση που εταιρίες ζουν -βασιλεύουν και κερδοφορούν μέσα στο πανεπιστήμιο στις δικές μας πλάτες.

                Εμείς λοιπόν τα θέλουμε όλα και τα θέλουμε τώρα! Τα θέλουμε γιατί είναι δίκαιο, είναι αναγκαίο για να ζήσουμε και να σπουδάσουμε αξιοπρεπώς και είναι και εφικτό! Για να τα πετύχουμε το επόμενο διάστημα πρέπει να μπούμε σε γύρους κινητοποιήσεων με δυναμικές μορφές αγώνα που θα επιβάλλουν τα αιτήματα μας, συντονισμό όλων των φοιτητικών συλλόγων μεταξύ τους αλλά και με τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα και πληττόμενα κομμάτια του πανεπιστήμιου και της κοινωνίας, και επικίνδυνο πολιτικό περιεχόμενο στη βάση των αναγκών της νεολαίας.       

Ο φοιτητικός μας σύλλογος πρέπει να λειτουργεί έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται και να παλεύει για να καλύψει τις ανάγκες κάθε μέλους του. Ειδικά στη τωρινή περίοδο όπου μεγάλο πλήθος συναδέλφων μας εργάζεται πρέπει να υπάρξει ιδιαίτερη προσοχή σε αυτό το κομμάτι. Ταυτόχρονα ο σύλλογος μπορεί να έχει ένα δικό του χώρο-στέκι όπου θα βοηθάει στη καθημερινή κοινωνικοποίηση των μελών του, ένα χώρο όπου θα σπάει η καθημερινή ρουτίνα και μιζέρια και θα προβάλει ένα πολιτιστικό αλλά και συνολικό αντιπρόταγμα ζωής. Τέλος στη βάση του συντονισμού με τα υπόλοιπα κομμάτια του λαού που θα βγουν στο δρόμο θα πρέπει να εκλέξουμε από τη συνέλευση μας αιρετούς και ανακλητούς αντιπροσώπους που θα μεταφέρουν την απόφαση του συλλόγου μας παντού και να καλέσουμε σε συντονιστικό γενικών συνελεύσεων.

Ξεκινώντας, λοιπόν, με τη Γενική μας Συνέλευση την Τετάρτη στις 12:00 στο αμφ. Ίππαρχος να προχωρήσουμε σε κινητοποίηση στο Υπουργείο Οικονομικών την Πέμπτη. Οι φοιτητικοί σύλλογοι να βγουν δυναμικά και να βάλουν στην πρώτη γραμμή της πάλης τους αιτήματα που δεν ορίζονται από το πλαίσιο των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και της αποπληρωμής του χρέους, αλλά από τις δικές τους ανάγκες για αύξηση της χρηματοδότησης, για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν σπουδές, για σπουδές και Πανεπιστήμιο που δεν ορίζονται από τις επιταγές του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του.