ΤΕΡΜΑ ΣΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ…
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ!!!
Το τελευταίο καιρό γινόμαστε μάρτυρες μιας ιδιαίτερα προβληματικής κατάστασης στο σύλλογο, αλλά και πανελλαδικά σε όλους τους συλλόγους. Σε μια περίοδο που οι δυνάμεις του κεφαλαίου εξαπολύουν την πιο άγρια επίθεση απέναντι στους εργαζόμενους και την νεολαία, το φοιτητικό κίνημα πρέπει να βρεθεί στο δρόμο για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Η στάση της ΚΝΕ, σε αυτήν την τόσο κρίσιμη περίοδο για το εργατικό και για το φοιτητικό κίνημα, δρα αντιπαραθετικά στην υπαρκτή ανάγκη που υπάρχει για την συγκρότηση ενός μαχητικού φοιτητικού κινήματος που θα έρθει να ανατρέψει την κυρίαρχη πολιτική. Η στάση της λοιπόν, στην σχολή αλλά και πανελλαδικά εγείρει ερωτήματα στα οποία δεν μπορούμε να μην σταθούμε.
Κατ' αρχάς η ανελέητη και άνευ αρχών επίθεση που εξαπολύει η ηγεσία της ΚΝΕ απέναντι στις δυνάμεις της ΕΑΑΚ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Σε αυτή την καμπή της ταξικής πάλης, είναι το λιγότερο «προβληματικό», κύριος στόχος της ΚΝΕ να είναι οι δυνάμεις της ΕΑΑΚ και οι μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος. Αρχή αποτέλεσε η σκευωρία απέναντι στις δυνάμεις της ΕΑΑΚ για τη δήθεν “βεβήλωση” του μνημείου της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, μια ενέργεια που έδειξε πως στην απεγνωσμένη προσπάθεια να χτυπήσουν τις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, και να χτίσουν τείχη απέναντί τους, δεν διστάζουν να στήσουν ολόκληρο παιχνίδι χρησιμοποιώντας την μνήμη μιας ηρωικής αγωνίστριας του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος όπως ήταν η Σ. Βασιλακοπούλου. Αφού αυτή η προσπάθεια δεν απέφερε τα αναμενόμενα για την ηγεσία της ΚΝΕ και του ΚΚΕ σειρά πήραν άλλες μέθοδοι. Χυδαία άρθρα στον Ριζοσπάστη, φραστικές και ‘όχι μόνο επιθέσεις σε συνδικαλιστές της αντικαπιταλιστικής αριστεράς (εκπαιδευτικούς συνδικαλιστές, εργαζόμενους στην Ήπειρο κ.τ.λ.). Κρίνοντας εξ’ ιδίον τα αλλότρια, προσπαθούν να φορτώσουν στην ΕΑΑΚ πρακτικές που επί χρόνια υιοθετούσαν στις πλάτες του φοιτητικού κινήματος. Δηλαδή τον ορισμό των φοιτητικών εκλογών μέσα από συνεννοήσεις με τις καθεστωτικές παρατάξεις πέρα και ενάντια από τις πραγματικές διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος. Όσο και να προσπαθούν οι συνάδελφοι δεν πείθουν κανέναν ότι η ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ δεν είναι με τις γενικές συνελεύσεις, όταν μόνο τον τελευταίο χρόνο έχουμε παλέψει απέναντι στις δυνάμεις της υποταγής για την διεξαγωγή γενικών συνελεύσεων. Όταν από την αρχή της χρονιάς παρά την προσπάθεια των ΔΑΠ-ΠΑΣΠ-ΠΚΣ έχει καταφέρει ο σύλλογος να κάνει γενικές συνελεύσεις και να βγάλει έναν κινηματικό σχεδιασμό απέναντι στον νόμο της Διαμαντοπούλου, το μνημόνιο και την αντεργατική πολιτική.
Σε αυτή την καμπή της ταξικής πάλης, είναι το λιγότερο «προβληματικό», κύριος στόχος της ΚΝΕ να είναι οι δυνάμεις της ΕΑΑΚ και οι μαχόμενες δυνάμεις του κινήματος. Αρχή αποτέλεσε η σκευωρία απέναντι στις δυνάμεις της ΕΑΑΚ για τη δήθεν “βεβήλωση” του μνημείου της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, μια ενέργεια που έδειξε πως στην απεγνωσμένη προσπάθεια να χτυπήσουν τις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, και να χτίσουν τείχη απέναντί τους, δεν διστάζουν να στήσουν ολόκληρο παιχνίδι χρησιμοποιώντας την μνήμη μιας ηρωικής αγωνίστριας του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος όπως ήταν η Σ. Βασιλακοπούλου. Αφού αυτή η προσπάθεια δεν απέφερε τα αναμενόμενα για την ηγεσία της ΚΝΕ και του ΚΚΕ σειρά πήραν άλλες μέθοδοι. Χυδαία άρθρα στον Ριζοσπάστη, φραστικές και ‘όχι μόνο επιθέσεις σε συνδικαλιστές της αντικαπιταλιστικής αριστεράς (εκπαιδευτικούς συνδικαλιστές, εργαζόμενους στην Ήπειρο κ.τ.λ.). Κρίνοντας εξ’ ιδίον τα αλλότρια, προσπαθούν να φορτώσουν στην ΕΑΑΚ πρακτικές που επί χρόνια υιοθετούσαν στις πλάτες του φοιτητικού κινήματος. Δηλαδή τον ορισμό των φοιτητικών εκλογών μέσα από συνεννοήσεις με τις καθεστωτικές παρατάξεις πέρα και ενάντια από τις πραγματικές διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος. Όσο και να προσπαθούν οι συνάδελφοι δεν πείθουν κανέναν ότι η ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ δεν είναι με τις γενικές συνελεύσεις, όταν μόνο τον τελευταίο χρόνο έχουμε παλέψει απέναντι στις δυνάμεις της υποταγής για την διεξαγωγή γενικών συνελεύσεων. Όταν από την αρχή της χρονιάς παρά την προσπάθεια των ΔΑΠ-ΠΑΣΠ-ΠΚΣ έχει καταφέρει ο σύλλογος να κάνει γενικές συνελεύσεις και να βγάλει έναν κινηματικό σχεδιασμό απέναντι στον νόμο της Διαμαντοπούλου, το μνημόνιο και την αντεργατική πολιτική.
Για να εξυπηρετήσουν το σχέδιό τους εφεύραν πως το φοιτητικό κίνημα είναι «εκφυλισμένο». Ποιος ακριβώς είναι ο «εκφυλισμός»; Το ότι το φοιτητικό κίνημα βρίσκεται από το 2006 μέχρι σήμερα σε μια διαρκή μάχη με την κυρίαρχη πολιτική; Το ότι η δυναμική του παρουσία μέσα από τις συνελεύσεις, τις καταλήψεις και τις πορείες έθεσε αναχώματα σε βασικές επιδιώξεις του κεφαλαίου και παράλληλα λειτούργησε σαν πυροδότης και εμπνευστής μιας σειράς αγώνων σε όλη την κοινωνία; Η τακτική αυτή στοχεύει στη διάλυση των φοιτητικών συλλόγων και των ζωντανών του διαδικασιών και στην παρουσίαση του ΜΑΣ και της ΚΝΕ ως των μόνον εγγυητών της «αγωνιστικής» και «αντικυβερνητικής» έκφρασης. Επί της ουσίας δε διστάζουν να θυσιάσουν το πιο ζωντανό κομμάτι του λαϊκού κινήματος προκειμένου να αναδείξουν και να ενισχύσουν την αυτόκεντρη ανάπτυξή του. Επιλέγουν να προβούν σε μια άνευ προηγουμένου επίθεση λάσπης(π.χ. ότι δήθεν η ΕΑΑΚ λέει για αναδιάρθρωση του χρέους) αντί να επιλέξουν την πραγματική πολιτική αντιπαράθεση που θα βοηθούσε στην εξέλιξη και την πολιτική αναβάθμιση του κινήματος.
Το επόμενο διάστημα, η σύγκρουση με την κυβερνητική πολιτική θα συνεχιστεί και θα οξυνθεί. Πρέπει να γίνουν γενικές συνελεύσεις που θα συμβάλλουν στην προοπτική κεντρικής αναμέτρησης και σύγκρουσης με την κυβερνητική πολιτική ,αφενός από την σκοπιά της διεκδίκησης των σύγχρονων δικαιωμάτων της νεολαίας και της ανατροπής του νόμου ΔιαμαΝΤοπούλου και αφετέρου για την προώθηση της αναγκαίας σύνδεσης με τους αγώνες των εργαζομένων. Η αγωνιστική κοινή δράση που δε θα παραβλέπει τις διαφωνίες, αλλά θα τις μετουσιώνει σε πνοή και δύναμη του φοιτητικού κινήματος, είναι όρος που εν πολύς θα κρίνει την έκβαση της μάχης. Καλούμε την ΚΝΕ ως μια δύναμη που έχει συμβάλει και παλιότερα στην ανάπτυξη μαζικών νεολαιίστικων κινημάτων να αφήσει την ατέρμονη και αυτοκαταστροφική γραμμή της επίθεσης σε ότι κινείται στα αριστερά της, και να συμβάλει σε ένα μαχητικό μέτωπο ανατροπής της σύγχρονης χούντας κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.
Στη Γενική Συνέλευση της Τρίτης ο Σύλλογος πρέπει να συνεχίσει την αγωνιστική και μαχητική τροχιά του και να αποφασίσει τη συμμετοχή στην κινητοποίηση στις 15 Απρίλη τη μέρα που έρχεται η Τρόικα. Τη μέρα που έρχεται να εξαγγείλει νέα μέτρα και έναν νέο γύρο ταξικής επίθεσης. Δεύτερο , πρέπει να πάρει απόφαση για συμμετοχή στην ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση της 1ης Μάη που καλεί ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων και να βάλει την κατεύθυνση στο Σύλλογο για νέα Γ.Σ. αμέσως μετά τις γιορτές την Τρίτη 3Μάη προκειμένου να είναι σε κατάσταση ετοιμότητας απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
