ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ...
...ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΝΙΚΑΣ!
Κάτι περισσότερο από ένας χρόνος έχει περάσει από την επίσημη είσοδο της Ελλάδας στο ΔΝΤ και τόσο οι συνέπειες, όσο και οι πραγματικές αιτίες της βάρβαρης πολιτικής τους έχουν γίνει ολοφάνερες. Το Μνημόνιο 1 το ακολούθησε το Μνημόνιο 2 κι αυτό με τη σειρά του το Μνημόνιο 3 και ο κατάλογος όπως όλα δείχνουν δεν έχει τελειωμό. Το Μνημόνιο 4 είναι προ των πυλών και επίκειται νέος γύρος λιτότητας. Τώρα, το ονομάζουν μεσοπρόσθεσμο πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης -να ακούγεται τουλάχιστον ωραία- και κρύβουν ότι αυτό που σημαίνει είναι κι άλλη μείωση των μισθών, αύξηση του ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης, απολύσεις και εκτίναξη της ανεργίας, ιδιωτικοποιήσεις και γρήγορο ξεπούλημα όλης της δημόσια περιουσίας, εξαφάνιση του κράτους πρόνοιας και όλα αυτά σε πλάνο 20ετίας βάζοντας παράλληλα τη γενιά μας σε υποθήκη για μια ζωή.
Η επίθεση φυσικά στις δυνάμεις της εργασίας έρχεται σε συνέχεια και άμεση σύνδεση με την επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα. Όλοι είμαστε πλέον ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου, η καταστολή και η τρομοκράτηση του κινήματος έχει αρχίσει κι φτάνει τα επίπεδα της χούντας, με αποκορύφωμα αλλά καθόλου τυχαία και μεμονομένη τη δολοφονική επίθεση στα μπλοκ της πορείας στις 11 του Μάη.
Η επίθεση φυσικά στις δυνάμεις της εργασίας έρχεται σε συνέχεια και άμεση σύνδεση με την επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα. Όλοι είμαστε πλέον ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου, η καταστολή και η τρομοκράτηση του κινήματος έχει αρχίσει κι φτάνει τα επίπεδα της χούντας, με αποκορύφωμα αλλά καθόλου τυχαία και μεμονομένη τη δολοφονική επίθεση στα μπλοκ της πορείας στις 11 του Μάη.
Δεν χωρά, λοιπόν, καμιά αμφιβολία και αναβλητικότητα. Σχεδιάζουν για το σχολείο και το πανεπιστήμιο, τη φοιτητική μας και την εργασιακή ζωή μας, πάνω στα δικά τους συμφέροντα. Έτσι κι αλλιώς για να εμπεδωθούν και να ριζώσουν οι μεταρρυθμίσεις στην εργασία πρέπει το ίδιο το πανεπιστήμιο να αλλάξει στη δομή και τη λειτουργία του. Προκείμένου να υπάρξει αύξηση του κέρδους, απαιτείται η θυσία του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου στο κεφάλαιο και τις απαιτήσεις του. Τέρμα πια οι γενικές συνελεύσεις, αποφάσεις μόνο ο manager- εκπρόσωπος των συμφερόντων ιδιωτικών εταιριών- μπορεί να πάρει, τέρμα πια, ολοκληρωτικά πλέον, και η συλλογική κατοχύρωση, το πτυχίο, για να βρεις δουλειά γίνε Βέγγος, τέρμα πια δωρεάν σπουδές, πλήρωσε δίδακτρα αν θες να συνεχίσεις, τέρμα πια ο ελεύθερος χρόνος, αν κοπείς πάνω από δυο φορές στο ίδιο μάθημα απειλείσαι με διαγραφή!!! Προφανώς ούτε λόγος για ολόπλευρη μόρφωση και για γενική παιδεία, από το σχολείο κιόλας άρχισε να χωνεύεις ειδικευμένα και τεμαχισμένα πακέτα γνώσεων.
Η επίθεση που δέχεται η γενιά μας είναι ολοκληρωτική και άρτια συντονισμένη από την κυβέρνηση (και όλα τα δεκανίκια της), την ΕΕ, το ΔΝΤ. Ήδη έχει αυξηθεί το κύμα μετανάστευσης νέων, προκειμένου να βρουν δουλειά και καλύτερους όρους ζωής στο εξωτερικό. Ήδη άρχισαν να κόβουν συγγράμματα και να ζητούν να τα πληρώσεις. Ήδη οι σχολές βρίσκονται στο όριά τους με την υποχρηματοδότηση. Η Αρχιτεκτονική σχολή του ΕΜΠ, τα ΤΕΙ Πειραιά, αλλά και μία σειρά από περιφερειακά ιδρύματα δεν μπορούν πλέον να λειτουργήσουν, και τη σκυτάλη θα πάρουν και οι υπόλοιπες σχολές με μαζικά λουκέτα και συχγωνεύσεις τμημάτων. Αν κάποτε όλα αυτά έμοιαζαν μακρυνά, τώρα μας χτυπούν την πόρτα. Η Διαμαντοπούλου βιάζεται τόσο, που ούτε το νόμο δεν έχει ψηφίσει ακόμα κι ήδη τον εφαρμόζει. Μετά από συνεχείς παρατάσεις και αναβολές, βλέποντας ότι οι φοιτητές δεν είναι κοροϊδάκια και δεν φοβούνται να ‘ρθούν σε μετωπική σύγκρουση με αυτήν την πολιτική πάει το νόμο για ψήφιση μέσα Ιούλη, αλλά συνηθισμένα τα βουνά από τα χιόνια... Την ίδια μέθοδο ακολούθησε κι η Γιαννάκου το 2006 και οι καταλήψεις έφτασαν τις 320 σχολές και ο νόμος πήγε περίπατο. Η τακτική αυτή της κυβέρνηση δείχνει πως το Υπουργείο φοβάται την κεντρική αντιπαράθεση με το Φοιτητικό Κίνημα όχι μόνο γιατί όποτε το επέλεξε στο παρελθόν έβλεπε τα σχέδια του να καταρρέουν (όπως στην προσπάθεια αναθεώρησης του Συντάγματος) αλλά και επειδή γνωρίζει καλά πως η γενιά μας, η γενιά των 592€ που προσπαθούν να δημιουργήσουν, δεν θα δεχτεί άλλες περικοπές στα δικαιώματά της.
Το μέλλον μας ανήκει και θα το διεκδικήσουμε, δε θα το αφήσουμε στα χέρια τους. Θα πιάσουμε το νήμα το φοιτητικών και εργατικών κινητοποιήσεων της Γαλλίας, Ολλανδίας, Ιταλίας, Ισπανίας, Γερμανίας και θα φέρουμε την απελευθερωτική φωτιά που εδώ και καιρό καίει στις Αραβικές χώρες της Μεσόγειο και εδώ. Καμία κυβέρνηση δεν είχε καλά ξεμπερδέματα με το μαζικό φοιτητικό κίνημα, ας διδαχθούμε λοιπόν από παλαιότερες νίκες, ας δούμε κατάματα τις δυνατότητες της εποχής και ας βάλλουμε άλλη μια φορά φρένο στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση. Όσο και αν οι μεγαλοδημοσιογράφοι των συμφερόντων δεν το αφήνουν να φανεί, υπάρχει πολύ εκρηκτική ύλη συσσωρευμένη στην κοινωνία και αγώνες αποφασιστικοί μπορούν να νικάνε στο σήμερα. Η κυβέρνηση του Μνημονίου βρίσκεται με την πλάτη στο τοίχο. Η αντιλαϊκή πολιτική που προωθεί και εφαρμόζει αλλά και οι μεγάλοι κοινωνικοί αγώνες όλου του προηγούμενου διαστήματος έχουν προκαλέσει τεράστια πολιτική φθορά σε μία κυβέρνηση που ψάχνει εναγωνίως για συμμάχους. Στον πόλεμο που έχει κηρύξει στη νεολαία και τους εργαζόμενους μόνοι σύμμαχοι της είναι το κεφάλαιο, τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ και ο σύγχρονος στρατός κατοχής των πόλεων, τα ΜΑΤ που από κοινού σε μία ενορχηστρωμένη επίθεση προσπαθούν να αφαιμάξουν το λαό που τόσο καιρό λήστευαν.
Ο αγώνας για την ανατροπή του Μνημονίου, την ανατροπή της κυβέρνησης και κάθε επίδοξου διαχειριστή της ίδιας αντεργατικής πολιτικής, την διεκδίκηση καλύτερης ζωής περνά μέσα από τους φοιτητικούς μας συλλόγους, την ανατροπή του νομοσχεδίου Διαμαντοπούλου και τη σύνδεσή μας με τους εργαζομένους στο κίνημα. Η νεολαία μπορεί να βάλει ένα μεγάλο ανάχωμα στην κυβερνητική πολιτική, που θα σημάνει ένα νέο γύρο αντεπίθεσης του λαού ενάντια στην σύγχρονη χούντα κυβέρνησης – Ε.Ε. –ΔΝΤ. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος παρά η οργανωμένη πάλη μέσα από τους φοιτητικούς συλλόγους, μέσα από μαζικές πολιτικές και ζωντανές γενικές συνελεύσεις και καταλήψεις διαρκείας. Μέσα από τις διαδηλώσεις που θα γίνουν ορμητικό ποτάμι που θα παρασύρει στο διάβα του όποιον σχεδιάζει για εμάς χωρίς εμάς. Η δύναμη ανατροπής τους είμαστε εμείς και είμαστε υπόλογοι μόνο στο μέλλον μας για τις πράξεις μας.
Γιατί μπορούμε..
ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ
ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΝΙΚΗΤΕΣ!
