Πριν και μετά τον Παύλο Φύσσα…
Έχουν περάσει πάνω από πέντε μήνες από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από
τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά και κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει. Η θλίψη εκείνων των ημερών συναντήθηκε με
τους μεγάλους αντιφασιστικούς αγώνες και έδειξε ότι η νεολαία και οι
εργαζόμενοι δεν συγχωρούν το φασισμό και τους φασίστες. Πέντε μήνες
μετά οι αποκαλύψεις στα ΜΜΕ «σκάνε» με καταιγιστικούς ρυθμούς και οι κάθε λογής
Πρετεντέρηδες δηλώνουν σοκαρισμένοι από «την ένοπλη Χρυσή Αυγή», «τη συμμορία
δολοφόνων» και χρησιμοποιούν κάθε δυνατή έκφραση για να εμφανιστούν έκθαμβοι
μπροστά στην ωμή φρίκη. Νομίζουν ότι ξεχνάμε πως μια εβδομάδα πριν τη
δολοφονία, ο έγκριτος αναλυτής Μπάμπης Παπαδημητρίου μας εξηγούσε από τη
συχνότητα του Σκάι ότι πρέπει να εξεταστεί μια κυβέρνηση με ΝΔ-Χρυσή Αυγή. Και
να ‘ταν μόνο αυτό…
Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν…
Οι διάφοροι παπαγάλοι της κυβέρνησης όχι μόνο
προσπαθούν να μας πείσουν ότι έγιναν αντιφασιστές αλλά έχουν και άγχος επειδή
τα φασιστικά και ακροδεξιά κόμματα θα ανέβουν στις Ευρωεκλογές σε πολλές χώρες.
Πώς έγινε αυτό; Μάλλον δεν είναι και τόσο αξιοπερίεργο. Στη Λαμπεντούζα και
στο Φαρμακονήσι οι βάρκες των μεταναστών δεν βυθίστηκαν από ξέφρενους
Χρυσαυγίτες. Ήταν το επίσημο κράτος Ιταλίας και Ελλάδας που έπνιξαν 270 και 10
μετανάστες αντίστοιχα και ήταν οι βουλευτές των κυβερνητικών κομμάτων που
υπερασπίστηκαν τη δράση του λιμενικού. Για όσους δεν πνίγονται από το λιμενικό
ή δεν πυροβολούνται διασχίζοντας τα σύνορα, η λύση βρίσκεται στα στρατόπεδα
συγκέντρωσης. Δεν τα έχτισαν οι στρατοί του Μιχαλολιάκου αλλά επιδοτούνται από
την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση στα πλαίσια των Συνθηκών του Σένγκεν! Είναι
αυτές οι συνθήκες που έκαναν την Ελλάδα χωματερή των κολασμένων όλης της γης,
απαγορεύοντας την παραχώρηση δικαιωμάτων σε δεκάδες χιλιάδες μετανάστες.
Περιορίζουν έτσι τη δυνατότητα τους να εκδώσουν διαβατήριο και να φτάσουν στον
προορισμό τους ενώ εγκλωβίζονται στην Ελλάδα που ζουν μεταξύ του κυνηγητού από
την αστυνομία και της μαύρης εργασίας. Τις συνθήκες αυτές υπέγραψαν με μεγάλη
χαρά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που σήμερα «ανησυχούν» για την άνοδο του φασισμού. Μάλλον για
τη δική τους εκλογική καταβύθιση νοιάζονται…
Οι ευθύνες κυβερνήσεων και Ευρωπαϊκής Ένωσης πάνε
πολύ βαθύτερα. Μόνο τα τελευταία δύο χρόνια η Ε.Ε. έχει στηρίξει στρατιωτικές
επεμβάσεις στη Λιβύη, το Μάλι και τη Σομαλία ενώ τώρα ετοιμάζεται να «εξάγει
τον πολιτισμό» στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. Αυτή η πολιτική δημιουργεί τα
κύματα μεταναστών εκτός και αν πιστεύουμε ότι χιλιάδες άνθρωποι εγκαταλείπουν
τις χώρες τους για να ρισκάρουν τη ζωή τους στη Μεσόγειο για να καταλήξουν σε
χώρες με ανεργία που ξεπερνά το 20% (στην Ελλάδα 35%). Ακόμα και έτσι το
ρατσιστικό παραλήρημα του φασισμού και της ακροδεξιάς δεν θα έπιανε αν οι
οικονομικές πολιτικές των μνημονίων δεν είχαν βυθίσει εκατομμύρια στην
απόγνωση. Χρειάζεται η βαθιά απελπισία και ο φόβος της απόλυτης εξαθλίωσης για
να στραφεί κανείς στους Κασιδιάρηδες και τις Λεπέν αυτού του κόσμου.
Χρειάζεται να επικρατήσει ο σκοταδισμός και ο αποβλακωτικός τρόπος σκέψης
των ΜΜΕ που αναπαρήγαγαν κάθε είδους
κοινωνικό ρατσισμό αυτά τα χρόνια για να οδηγήσουν τους λαούς σε εμφύλιο μεταξύ
τους. Μας έπεισαν ότι οι δημόσιο υπάλληλοι είναι τεμπέληδες όπως και οι
φοιτητές, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα ήταν βολεμένοι επειδή δεν
απολύονταν κατά χιλιάδες και οι μετανάστες ήταν απειλή για τη δημόσια υγεία στη
χώρα που κλείνουν δύο νοσοκομεία το μήνα. Η τρόικα των «εκσυγχρονιστών» έβαλε
τα δυνατά της για να στρώσει, κοινωνικά και πολιτικά, το έδαφος στην ακροδεξιά
και το φασισμό.
Κράτος - Παρακράτος δουλεύουνε μαζί…
Αυτή τη δουλειά ήρθε να ολοκληρώσει ο κρατικός αυταρχισμός.
Οι κυβερνήσεις κατάλαβαν ότι αν δεν μπορούν να πείσουν για τις πολιτικές τους,
θα πρέπει να εξασφαλίσουν την αποδοχή με άλλους τρόπους. Η ακατάσχετη χρήση
χημικών και αστυνομικής βίας είναι η κορυφή του παγόβουνου του σημερινού
ολοκληρωτισμού. Η κατεύθυνση είναι μία : χτύπα ότι κινείται. Προληπτικές
συλλήψεις σε φοιτητές τις μέρες των πορειών, απαγόρευση πορειών αν δεν μας
αρέσει το θέμα τους, βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ για να πειστούν οι ταραχοποιοί να
κάτσουν σπίτι τους. Πόσο απέχουν οι στρατιές του Δενδιά που στη Χαλκιδική
μπούκαραν μες το βράδυ σε σπίτια αγωνιστών με την ομάδα του Ρουπακιά που
απρόκλητα έστησε ενέδρα στον Παύλο Φύσσα; Πόσο απέχει η κυβέρνηση που έβαλε
χειροπέδες στις πόρτες της κατειλημμένης ΕΡΤ με τους Χρυσαυγίτες που είχαν
πρόγραμμα «στόχων» ενάντια σε γραφεία σωματείων στο κέντρο της Αθήνας;
Μερικούς μήνες
πριν τις εκλογές και μετά τη γενική οργή απέναντι στο φασισμό, η κυβέρνηση
βγαίνει μπροστά και λέει «εγώ θα καθαρίσω». Απευθύνετε στον αγωνιζόμενο λαό και
κουνάει το δάχτυλο «μην λέτε ότι θα τσακίσετε τους φασίστες γιατί θα σας πάρει
και εσάς η μπάλα». Εμείς απαντάμε «ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΤΑ
ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ». Αυτοί που έκαναν το φασισμό τρόπο ζωής και σκέψης δεν μπορούν
να τον πλήξουν, απλά θα πάρουν 2-3 μονάδες από τη Χρυσή Αυγή και θα τις
μεταφέρουν στην ακροδεξιά Ν.Δ.
Τσακίζουμε το
φασισμό και το σύστημα που τον γεννά…
Απέναντι στο φασισμό θα σταθούν μόνο όσοι έχουν
συμφέρον από την εξαφάνιση του. Δεν είναι απέναντι του οι μεγάλες επιχειρήσεις
που έπαιρναν φθηνούς, έλληνες εργαζόμενους από τα προγράμματα της Χρυσής Αυγής,
δεν είναι ούτε οι διανοούμενοι του συστήματος που πριν εκτεθεί ανεπανόρθωτα η
Χ.Α. έψαχναν να την βάλουν στην επόμενη συγκυβέρνηση. Αντίθετα, έχουμε κάθε
λόγο να αγωνιστούμε σα φοιτητές και νέοι που δεν θέλουμε να ζήσουμε στην
αμορφωσιά και να κατηγορούμε το διπλανό μας για τα προβλήματα μας. Έχουν κάθε
λόγο οι εργαζόμενοι να παλεύουν ενάντια στο ρατσισμό που χρησιμοποιεί το
μετανάστη για να πλήξει το ντόπιο ενώ τον πείθει ότι ο συνάδελφος του ρίχνει
τους μισθούς και όχι το αφεντικό του. Συνολικά κάθε άνθρωπος που δεν έχει
συμφέρον από την υπάρχουσα κατάσταση, που δεν ευημερεί από την εξαθλίωση του
άλλου, έχει συμφέρον απέναντι στο φασισμό.
Η υποχώρηση της Χρυσής Αυγής ήρθε μόνο μέσα από
τη δράση της πληττόμενης πλειοψηφίας και την παρέμβαση του μαζικού κινήματος
μέσα από φοιτητικούς συλλόγους, σωματεία και αντιφασιστικές πρωτοβουλίες στις
γειτονιές. Σήμερα, το δίλημμα μπροστά μας είναι καθαρό : ή θα αφήσουμε κυβέρνηση
και Ευρωπαϊκή Ένωση να διακηρύττουν την «πάταξη» της Χρυσής Αυγής, την ώρα που
την ενισχύουν με κάθε τρόπο ή θα προχωρήσουμε στο δρόμο του Σεπτέμβρη και
αυτή τη φορά θα πάμε μέχρι τέλος. Για να τσακίσουμε τους φασίστες και τον
κρατικό ολοκληρωτισμό! Για να μην ζήσουμε σα δούλοι που θα σφάζονται μεταξύ
τους, ανίκανοι να καταλάβουν τι τους συμβαίνει! Για όλα αυτά στις 22 Μάρτη
βγαίνουμε στους δρόμους ενάντια στο φασισμό και το ρατσισμό αλλά και ενάντια
στο ίδιο το σύστημα και τις πολιτικές που τον γεννούν! Γιατί η κοινωνία που
έχουμε ανάγκη δεν έχει καμία σχέση ούτε με τα καθεστώτα των Ναζί αλλά ούτε με
τα εκσυγχρονισμένα Νταχάου της Ε.Ε.
