ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ στις κυρίαρχες συχνότητες - Ε.Α.Α.Κ.

Η ΓΕΝΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΧΩΡΑ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ…
 

ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ ΝΙΚΗΤΕΣ! 

ΔΝΤ, επιτήρηση, χτύπημα σε κατακτήσεις αιώνων τι προμηνύει αλήθεια αυτή η «έκτακτη κατάσταση» στους φοιτητές και τη νεολαία; Μας έγινε ξεκάθαρο ποιος βλέπει τη νέα γενιά και το κίνημα της ως εχθρό. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μαζί με την ΝΔ και το ΛΑΟΣ και τους μηχανισμούς στήριξης ΔΝΤ-ΕΕ έχουν κηρύξει κοινωνικό πόλεμο. Μας ετοιμάζουν ένα μέλλον αβέβαιο, μες στην ανασφάλεια και την περιπλάνηση, χωρίς ελπίδα και προοπτική, βουτηγμένο στο φόβο και την απουσία ακόμα και στοιχειωδών δικαιωμάτων. Μας καλούν να υποταχθούμε στην πολιτική τους για να μπορέσουν να ξεπεράσουν την κρίση τους, μια κρίση για την οποία η νεολαία και εργαζόμενοι δεν έχουν καμιά ευθύνη. Ετοιμάζουν νέο τρόπο για να σπουδάζουμε, να εργαζόμαστε και να ζούμε. Ο εξαντλημένος μαθητής του σχολείου της αγοράς και των φροντιστηρίων δίνει τη σκυτάλη στο φοιτητή ενός πανεπιστημίου που λειτουργεί σαν την σκληρή επιχείρηση που παρά του ότι τον αναγκάζει να είναι σκυμμένος μέσα σε εργαστήρια και πάνω από βιβλία δεν του χορηγεί παρά διαβατήρια για την ανεργία. Στο επίπεδο των εργασιακών σχέσεων βλέπουμε ότι η κυρίαρχη πολιτική της κυβέρνησης και η χούντα του ΔΝΤ μας θέλει να επιστρέφουμε αιώνες πίσω. Δραστικές μειώσεις σε συντάξεις και μισθούς, μεγάλες αυξήσεις στις τιμές όλων των προϊόντων και συνολικά στο κόστος της καθημερινής ζωής, με θεσμοθέτηση πλέον κανένα δικαίωμα για τους νέους εργαζόμενους που βλέπουν την εργασιακή περιπλάνηση, την λιτότητα και την ανεργία να είναι ο απαράβατος κανόνας της αγοράς «εργασίας». Και όλα αυτά σε μια κοινωνία που τείνει να γίνεται πιο συγκεντρωτική, πιο αντιδημοκρατική, πιο ασφυκτική για ένα νέο άνθρωπο και της αγωνιστικές του διαθέσεις. Αυτή είναι η κρίση που βιώνει η πλειοψηφία της κοινωνίας και είναι πιο βαθιά και ουσιαστική από την κρίση των σπρεντ, των τραπεζιτών και των κεφαλαίων τους. 

ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ Η ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ, ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ 

Είναι ξεκάθαρο ότι η γενιά μας σε αυτά τα σχέδιά δεν χωρά και τις δίνονται δύο επιλογές. Μπορεί να «χρυσώσει το χάπι» αυτής της πολιτικής, βαδίζοντας ο καθένας τον δικό του δρόμο ατομικά, να ζήσει μες την ανεργία, τον φόβο και την ανασφάλεια από τη μία και από την άλλη να κοιτάξει με το τόλμη την πραγματικότητα να την αλλάξει, να ανατρέψει τα σχέδια τους.

Πιστεύουμε ότι είμαστε μια γενιά που έμαθε να διεκδικεί τα δικαιώματα που της ανήκουν, έμαθε να αγωνίζεται για την ζωή που της αξίζει. Έχουμε χρέος απέναντι στο μέλλον μας να μην υποταχθούμε στην πολιτική της κυβέρνησης, της ΝΔ, της ΕΕ και του ΔΝΤ που θέλουν να τσακίσουν τα δικαιώματά μας. Απέναντι στον κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα που μας ετοιμάζουν έχουμε την αξιοπρέπεια να εξεγειρόμαστε. Μαζί με τους εργαζόμενους μαχητικά θα διεκδικήσουμε όλα όσα μας αξίζουν.

ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ

ΜΗΝΥΜΑ ΡΗΞΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ! 

Σε αυτό το φόντο οι φοιτητικές εκλογές της 19^ης Μάη αποτελούν ένα πολιτικό στοίχημα για την νεολαία. Το αποτέλεσμα των εκλογών αυτών θα σημάνει πολλά για την επόμενη μέρα των κοινωνικών αγώνων. Καλούμαστε να διαλέξουμε με ποια πλευρά είμαστε. Να πάρουμε θέση μπροστά στα ιστορικά κοινωνικά γεγονότα. Ή με την κυρίαρχη ιδεολογία που στα Πανεπιστήμια εκφράζει η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ, της υποταγής, της «αναγκαίας» κατάστασης βάση της οποίας εμείς θα πρέπει να πληρώσουμε τα σπασμένα τους, να στρατευτούμε στην υλοποίηση των μέτρων χωρίς ελπίδα για την επόμενη μέρα. Ή με την πλευρά των συλλογικών, ανυποχώρητων αγώνων διαρκείας, της σύγκρουσης με την κυρίαρχη ιδεολογία για το μέλλον που μας αξίζει. Αυτές οι εκλογές, πρέπει να αποτελέσουν ηχηρό μήνυμα για τα κυβερνητικά, κομματικά επιτελεία, ενάντια στα σχέδια τους. Καμιά ψήφος ενίσχυσης στις αστικές παρατάξεις, κανένας νέος να μην ταχθεί με αυτούς που υποθηκεύουν το μέλλον μας. Να μην δώσει η επόμενη μέρα των φοιτητικών εκλογών συναίνεση και αρωγή στην βάρβαρη πολιτική τους, αλλά να αποτελέσει μήνυμα αμφισβήτησης και φόβου για αυτούς που σχεδιάζουν για εμάς, χωρίς εμάς. 

Η  προώθηση της νέας αντεργατικής επίθεσης του ΠΑΣΟΚ καθιστά αναγκαία τη συναίνεση σε κάθε επίπεδο, έχοντας ως παράλληλο στόχο να καμφθούν οι λαϊκές αντιστάσεις. Με αυτό τον τρόπο σε πολιτικό επίπεδο παρατηρείται η αγαστή συνεργασία ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑΟΣ ενώ σε κοινωνικό επίπεδο η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τις ξεπουλημένες ηγεσίες του αστικοποιημένου συνδικαλισμού των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ προκειμένου να ενσωματώσει τις αντιδράσεις του εργατικού κινήματος. Έτσι και για το φοιτητικό κίνημα, θα ψάξουν την εικόνα της συγκατάθεσης, θα προσπαθήσουν να δείξουν ότι «έχουν την νεολαία με το μέρος τους». Για αυτό θα μεθοδεύσουν το τσάκισμα του Φοιτητικού Κινήματος λόγω των μεγάλων μαχών που έχει δώσει όλο το τελευταίο διάστημα με κορύφωση την εξέγερση του Δεκέμβρη και τη δυνατότητα του να αποτελέσει πυροδότη κοινωνικών εξελίξεων, να βγάζει στο δρόμο του αγώνα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας. Το ρόλο λοιπόν του Υπουργείου Συναίνεσης μέσα στα πανεπιστήμια έχουν αναλάβει οι καθεστωτικές παρατάξεις των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ όπου αποτελούν τους εγγυητές της ομαλότητας στις σχολές και της προώθησης της αντεργατικής πολιτική που προετοιμάζει το πιο εφιαλτικό μέλλον για τη νεολαία. 

ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ 

Ψήφος στην ΠΑΣΠ σημαίνει ψήφος στην πιο αντιδραστική μεταπολιτευτική  κυβέρνηση. Σε μια κυβέρνηση που είναι εχθρός της νεολαίας. Η κυβερνητική παράταξη της ΠΑΣΠ αποτελεί το μακρύ χέρι της κυβέρνησης μέσα στα πανεπιστήμια και αποτελεί τον επίσημο φοιτητικό εκφραστή της πολιτική της λιτότητας, των απολύσεων, της ανεργίας και των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Ψήφος στην ΠΑΣΠ σημαίνει στήριξη της πολιτικής που θέλει τους εργαζόμενους και τη νεολαία θύματα της κρίσης στο βωμό της οποίας θυσιάζονται δικαιώματα και κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα. Η ΠΑΣΠ, η παράταξη του ΠΑΣΟΚ και του ΔΝΤ,  θα χρησιμοποιήσει την ψήφο των φοιτητών για να στείλει μήνυμα συναίνεσης της σπουδάζουσας νεολαίας στα νέα μέτρα και η εκλογική της ενίσχυση σημαίνει πως η νεολαία αποδέχεται την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τη βάρβαρη επίθεση που αυτή εξαπολύει. Οι αγωνιστικές μάσκες που της ΠΑΣΠ έπεσαν όταν από τη μία υπερασπιζόταν  μέσα στις Γενικές Συνελεύσεις  τα μέτρα λιτότητας τα οποία προσπαθούσε να παρουσιάσει ως αναγκαία ενώ από την άλλη καλούσε τη νεολαία σε πολιτική ομαλότητα μακριά από τους αγώνες , τις απεργίες και τις καταλήψεις. Ταυτόχρονα δεν αποτελεί  μόνο το φερέφωνο της κυβέρνησης αλλά και εχέγγυο για την προώθηση των κατευθύνσεών  της μέσα στις σχολές (γνώστες είναι οι σχέσεις της με το καθηγητικό κατεστημένο, η αρωγή της σε προσπάθειες αλλαγής των προγραμμάτων σπουδών κλπ). Όλα αυτά πίσω από τις πλάτες των φοιτητών αφού όπως και η καθεστωτική ΔΑΠ σαμποτάρουν ανοιχτά τις συνελεύσεις και οποιαδήποτε πολιτική διαδικασία του συλλόγου.

Ομοίως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ψήφος στην ΠΑΣΠ είναι στήριξη της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης σύμφωνα με τις επιταγές της Ε.Ε. όπως φάνηκε μετά από την ανοιχτή στήριξη της ΠΑΣΠ στο Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων και στο Πολυνομοσχέδιο για την εκπαίδευση αλλά και μέσα από την «στροφή» μετά την αλλαγή κυβέρνησης όσων αφορά την ιδιωτική εκπαίδευση αφού  πλέον στηρίζει και ανοιχτά την αναγνώριση και  δημιουργία ιδιωτικών κολλεγίων. Η νέα επίθεση που ετοιμάζει το Υπουργείο Παιδείας που ήδη μελετά νέο Νόμο Πλαίσιο για τα ΑΕΙ, νέο γύρο αντιδραστικών μέτρων όπως η καθολική κατάργηση των μεταγραφών και η συγχώνευση ιδρυμάτων θέλει μια ισχυρή ΠΑΣΠ που θα βάζει πλάτες για την εφαρμογή των μέτρων. 

Η ΠΑΣΠ αποτελεί πλέον το τελευταίο στήριγμα που μπορεί να βρει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε μια περίοδο που αντιμετωπίζει τεράστια κοινωνική κατακραυγή ενώ το  λαϊκό κίνημα την έχει στήσει με την πλάτη στον τοίχο. Κανένας φοιτητής δεν πρέπει να στηρίξει αυτούς που προετοιμάζουν τον Κοινωνικό Μεσαίωνα. Έχουμε χρέος να τους απομονώσουμε, καταδικάζοντας με αυτό τον τρόπο την βάρβαρη πολιτική τους και στέλνοντας μήνυμα ανυπακοής και ανατροπής σε ολόκληρη την κοινωνία. 

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΤΟΧΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ! 

Από την άλλη μεριά έχουμε τον συνεπή υποστηρικτή της κυρίαρχης πολιτικής στις σχολές, την ΔΑΠ. Μάλιστα αν υπάρχει μία φοιτητική παράταξη που μπορεί να βλέπει τις πολιτικές της θέσει να επιβεβαιώνονται απόλυτα μέσα από την αντιδραστική επίθεση που εξαπολύει η κυβέρνηση αυτή είναι σίγουρα η ΔΑΠ ΝΔΦΚ. Η ΔΑΠ είναι ο επίσημος εκφραστής της ΝΔ και αποτελεί εδώ και χρόνια εχέγγυο των κυβερνήσεων για την προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων σε εκπαίδευση και εργασία μιας και η ίδια δηλώνει πως είναι μια νεοφιλελεύθερη πολιτική δύναμη. Όπως η ΝΔ έτσι και η ΔΑΠ συναινούν πλήρως στο τσάκισμα των εργατικών κατακτήσεων (ακόμα και την ένταξη στο ΔΝΤ στήριξαν στελέχη της ΝΔ γκρεμίζοντας κάθε επίφαση «αντιπολίτευσης»), στις μειώσεις των μισθών και την ανεργία που είναι για την καθεστωτική παράταξη αναγκαίες συνθήκες προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση. Η ΔΑΠ μας λέει για τις φοιτητικές εκλογές της 19^ης Μάη, «Θέλουμε Λιγότερα». Όχι μόνο νομιμοποιεί δηλαδή τη καθημερινότητα της λιτότητας και στέρησης για την νεολαία και εργαζομένους αλλά παράλληλα θέλει να στενέψει περισσότερο την προοπτική και όνειρα ολόκληρης της γενιάς μας, να μας κάνει να συμβιβαστούμε με το πιο ευτελές τίμημα. Για αυτό το λόγο ψήφος στη ΔΑΠ σημαίνει αποδοχή της χούντας της αγοράς και της πολιτικής της ανέχειας που απρόκλητα μετακυλύει τις επιπτώσεις της οικονομικής  κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων και της νεολαίας, σημαίνει «ο καθένας το δρόμο του και ας έχει λιγότερα» (μάλλον πολύ λιγότερα). Σημαίνει στήριξη της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης – ποτέ άλλωστε η ΔΑΠ δεν έκρυψε τη χαρά της για την εφαρμογή των νόμων της ΕΕ και των κυβερνήσεων – που σκοπεύει στην διαμόρφωση ενός πανεπιστημίου προσαρμοσμένου στις ανάγκες της αγοράς, με ένα αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας, με την κατάργηση του ασύλου. Η ΔΑΠ είναι μια δύναμη που προσπαθεί να κρύψει πίσω από τα «πάρτυ και τις εκδρομές στη Μύκονο», το πραγματικό κυβερνητικό και διεφθαρμένο της πρόσωπο. Είναι ψήφος σε αυτούς που ευαγγελίζονται την ομαλότητα, που χτυπούν κάθε φωνή ανατροπής και ρήξης. 

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΚΑΙΩΣΕΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ 

Οι εκρηκτικές καταστάσεις που δημιουργεί η κρίση, δείχνουν σήμερα ακόμα πιο ξεκάθαρα τις αδυναμίες και τα αδιέξοδα της καθεστωτικής Αριστεράς. Η ΠΚΣ, με τη δημιουργία των “επιτροπών αγώνα” και του ΜΑΣ δε μπορεί να δώσει την απάντηση που χρειάζεται για να μπορέσει το κίνημα να νικήσει. Καλεί το κίνημα, να αγωνιστεί όχι για να νικήσει αλλά για να βγάλει τα συμπεράσματα από την ήττα του, ακριβώς γιατί δεν πιστεύει ότι μπορούμε σήμερα να αποσπάμε κατακτήσεις. Αντιπροσωπεύει μια αριστερά που ερχόμενη σε σύγκρουση με τις αγωνιστικές παρακαταθήκες του 2006-2008 υποβαθμίζει τον ιδιαίτερο ρόλο που μπορεί και πρέπει να παίξει το φοιτητικό κίνημα ενάντια στη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και στην πολιτική που ακολουθεί σε εκπαίδευση (για αυτό άλλωστε και η παντελής απουσία από τη μεριά της φοιτητικών κινητοποιήσεων αλλά κα πολιτικής θέσης απέναντι στο Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων και το πολυνομοσχέδιο) και εργασία, οριοθετώντας έτσι και την προοπτική και τις δυνατότητες του κινήματος ως «ένα κίνημα μαζί με το ΠΑΜΕ». Οι επιτροπές αγώνα που στήνει στις σχολές δεν αποτελούν μορφές συσπείρωσης που απευθύνονται σε όλους τους αγωνιζόμενους φοιτητές αλλά που θέλουν συσπείρωσή γύρω από τις δικές της δυνάμεις. Τελικά καλεί σε ενίσχυση της παράταξης και του κομματικού της φορέα, ως τα μόνα που μπορούν να αλλάξουν τη σημερινή κατάσταση χωρίς να βλέπει τη δύναμη στο μαζικό λαϊκό κίνημα. Η απουσία της ΠΚΣ αλλά και του ΚΚΕ από τις μάχες του φετινού και του περσινού Δεκέμβρη αλλά και η άρνηση της για ταξική ενότητα των αγωνιζομένων κομματιών του εργατικού κινήματος ακόμα σε στις πιο μεγάλες στιγμές του φέτος, δείχνει ότι δε μπορεί να επικοινωνήσει με το νεολαιίστικο ριζοσπαστισμό της εποχής μας αλλά θέλει να του βάλει φραγμό. Χαρακτηριστικές ήταν φέτος και οι αναίτιες επιθέσεις της στις δυνάμεις της ΕΑΑΚ, ψάχνοντας έτσι τον εχθρό από αριστερά της ακόμα και σε αυτή την περίοδο που είναι αναγκαία η πολιτική ενότητα και η κοινή δράση απέναντι στην πιο σκληρή επίθεση. Δεν διστάσανε να σαμποτάρουν ανοιχτά τις Γενικές Συνελεύσεις και τις μαζικές διαδικασίες του συλλόγου σε μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους, μη δίνοντας την δυνατότητα στον σύλλογο να πάρει απόφαση για την συμμετοχή στις πρόσφατες μεγαλειώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις. Τέτοιες λογικές είναι αυτές που στην πραγματικότητα εκφυλίζουν το φοιτητικό κίνημα στερώντας του τη δυνατότητα να συζητάει και να αποφασίζει αμεσοδημοκρατικά ριζοσπατικοποιώντας το περιεχόμενο και τη μορφή του. 

ΑΝ ΤΟ ΑΚΥΡΟ ΚΑΙ Η ΑΠΟΧΗ ΑΛΛΑΖΑΝ ΚΑΤΙ, ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΝΟΜΑ… 

Σημαντικό επίσης είναι να διασφαλιστεί ότι σε αυτές τις φοιτητικές εκλογές θα υπάρχει και η μαχητική συμμετοχή του συνόλου του φοιτητικού κόσμου. Ως ΕΑΑΚ έχουμε πολιτική θέση η οποία αναγνωρίζει την αναγκαιότητα της παρέμβασης σε όλες της πολιτικές μάχες αλλά πιστεύουμε ότι και το κίνημα, ιδιαίτερα τώρα που βρίσκεται σε οξυμένη φάση δεν έχει τη δικαίωμα να «διαλέγει» μάχες και απέχει επιλεκτικά. Θέλουμε μάχιμη πολιτική καταγγελία των καθεστωτικών δυνάμεων από τις φοιτητικές εκλογές ώστε να βγει ενισχυμένο το ίδιο το κίνημα. Η επιλογή του άκυρου και της αποχής είναι μια επιλογή του ατομικού δρόμου παραγνωρίζοντας την ανάγκη για συλλογική ανατρεπτική έκφραση και αναφορά όλων των φοιτητών. Είναι επιλογή που ανακουφίζει ΠΑΣΠ και ΔΑΠ αφού δεν τις καταγγέλλει και δεν τις περιθωριοποιεί όπως πρέπει. 

ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ 

Ψήφος στην ΕΑΑΚ αποτελεί την πιο μαχητική και σκληρή καταδίκη της χούντας ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΕΕ και ΔΝΤ που καθημερινά δολοφονούν τα δικαιώματα της νεολαίας. Δεν είναι μια ψήφος στείρας καταγγελίας και ανάθεσης στους «ειδικούς» αλλά μια ψήφος συλλογικής στράτευσης στις μάχες που μας περιμένουν από την επόμενη μέρα των εκλογών. Μάχες στις οποίες το φοιτητικό κίνημα πρέπει να συγκρουστεί με σχέδιο και προοπτική. Για τη δημιουργία ενός πλειοψηφικού ρεύματος και μετώπου πάλης που από κοινού με τα αγωνιζόμενα πρωτοπόρα κομμάτια των εργαζομένων θα αντιστέκεται ουσιαστικά και θα ανατρέπει. Για να δυναμώσει το αντίπαλο δέος μες στις σχολές, ενάντια στο πανεπιστήμιο των επιχειρήσεων και της αγοράς, στους αντιεκπαιδευτικούς και αντιλαϊκούς νόμους των κυβερνήσεων και των Υπουργείων, στην αναγνώριση της ιδιωτικής εκπαίδευσης, στο συλλογικό χτύπημα που ετοιμάζουν με το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων. Μέσα από ένα κίνημα αμεσοδημοκρατικό και ενιαίο κόντρα στις λογικές που το σύνολο των καθεστωτικών παρατάξεων προωθούν για την ανασύσταση της ΕΦΕΕ, την απομαζικοποίηση των Γενικών Συνελεύσεων και το χτύπημα του συνόλου των συλλογικών διαδικασιών. Είναι ψήφος που θα δίνει κινηματική προοπτική αγώνα διαρκείας, που βλέπει την επόμενη μέρα ως μια νέα αρχή αγώνων. Ψήφος στην ΕΑΑΚ είναι ψήφος στην ανεξάρτητη, αντικαπιταλιστική Αριστερά που δίνει πολιτικές απαντήσεις από τη σκοπιά της εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας και που πιστεύει στις υλικές νίκες των αγώνων στο σήμερα.. Εκείνη η αριστερά που βλέπει ότι η διέξοδος βρίσκεται μέσα από την πάλη των εργαζομένων και της νεολαίας, μέσα από τα μαζικά κοινωνικά κινήματα για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου και της πολιτικής που σήμερα προωθούν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΕΕ-ΔΝΤ. Ψήφος στην ΕΑΑΚ για να ενισχυθεί η Αριστερά που θα συγκρούεται με το σύνολο της κυρίαρχης πολιτικής και τον αστικό συνασπισμό εξουσίας και δεν θα τρέφει αυταπάτες για μια καλύτερη διαχείριση του σημερινού βάρβαρου συστήματος εκμετάλλευσης, αλλά θα μάχεται για την ανατροπή του. Που θα προτάσσει το να πέσει η κυβέρνηση και κάθε επίδοξος διαχειριστής της ίδιας πολιτικής, και θα απαιτεί να πληρώσει την κρίση το κεφάλαιο και όχι οι εργαζόμενοι και η νεολαία.  
Μια αριστερά που δεν θα μένει μόνο στην αναγκαιότητα αλλά θα μπορεί να καλλιεργεί τη δυνατότητα και να ανοίγει και τους δρόμους για τις επαναστάσεις της νέας εποχής ...

ΣΤΙΣ 19 ΜΑΗ 

στηρίζουμε-ψηφίζουμε 

ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ - Ε.Α.Α.Κ.