ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ στις κυρίαρχες συχνότητες - Ε.Α.Α.Κ.

Λίγες σκέψεις για το φοιτητικό κίνημα...

Στα τέλη Αυγούστου και ενώ σχεδόν καμία σχολή στην Ελλάδα δεν είχε ξεκινήσει τις εξεταστικές του Σεπτεμβρίου, ψηφίστηκε πραξικοματηκά από την κυβέρνηση, την ΝΔ και το ΛΑΟΣ ο γνωστός σε όλους πλέον νόμος πλαίσιο της Διαμαντοπούλου. Ο νόμος αυτός έχει σαν στόχο να ολοκληρώσει την επίθεση που όλα τα προηγούμενα χρόνια προσπαθούν να εδραιώσουν και στα ελληνικά πανεπιστήμια οι διάφορες κυβερνήσεις και η ΕΕ. Πρόκειται ουσιαστικά για έναν νόμο που έρχεται να συνδεθεί με τις αλλαγές που προωθήθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα στην εργασία. Τα αλλεπάλληλα μνημόνια, οι αντεργατικοί νόμοι αλλά κυρίως η επίθεση στην νεολαία μέσα από την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και το Σύμφωνο Πρώτης Απασχόλησης προϋποθέτουν αλλαγές συνολικά και στην εκπαίδευση και κυρίως στα Πανεπιστήμια.

Είναι ο νόμος που θα μας βγάζει και με την βούλα πλέον στην ανεργία, στην μετανάστευση ή στην καλύτερη περίπτωση ανασφάλιστους εργαζόμενους, που άμεσα θα χρειάζονται επανακατάρτιση, των 500 ευρώ χωρίς δικαιώματα και ελπίδα για το μέλλον. Είναι ο νόμος που εισάγει και επίσημα πλέον τις επιχειρήσεις στις σχολές και υποτάσσει την έρευνα στις ανάγκες τους και όχι στις ανάγκες της κοινωνίας. Διαλύει τα γνωστικά αντικείμενα, εισάγει τους δυο κύκλους σπουδών, εισάγει ατομικά προγράμματα σπουδών-χυλός. Εντείνει τους ταξικούς φραγμούς και εισάγει ήδη δίδακτρα στο β' κύκλο και έπεται συνέχεια. Είναι ο νόμος που καταργεί το άσυλο των κοινωνικών αγώνων, διαγράφει φοιτητές, εδραιώνει τα πειθαρχικά. Είναι ένα μαύρος νόμος σαν το μαύρο μέτωπο που τον έφερε και θα ανατραπεί μαζί με την ανατροπή της κυβέρνησης και της δικτατορίας των αγορών.

Απέναντι στον νόμο και με σύμμαχο την λαϊκή δυσαρέσκεια που όλο και περισσότερο εκφράζεται απέναντι στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το μαύρο μέτωπο ΝΔ-ΛΑΟΣ από τις αρχές Σεπτέμβρη ένα πολύ μαζικό, πανελλαδικό και ενιαίο φοιτητικό κίνημα ξέσπασε, αποφασισμένο να συγκρουστεί με την κυβέρνηση και την πολιτική που τσακίζει τα δικαιώματά μας σε παιδεία-εργασία-δημοκρατία. Μέσα από μαζικές γενικές συνελεύσεις, από καταλήψεις και μαζικές διαδηλώσεις χιλιάδες φοιτητές προετοίμασαν το έδαφος για την μεγάλη σύγκρουση που αυτήν την στιγμή έρχεται να δώσει πιο αποφασιτικά ο ελληνικός λαός απέναντι σε αυτούς που διαλύουν το παρόν και το μέλλον του. Το φοιτητικό κίνημα μπορεί να μην κατάφερε να φτάσει με αυτήν την δυναμική στον “θερμό” Οκτώβρη που διανύουμε παρ' όλα αυτά ο αγώνας μας το προηγούμενο διάστημα επουδενί δεν ήταν χαμένος και κυρίως δεν ηττήθηκε όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν για κάτι τέτοιο τα ΜΜΕ, η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ.

Η σύγκρουση με το αστικό μπλοκ εξουσίας και ο αγώνας για την ανατροπή αυτής της πολιτικής είναι μια διαδικασία που θα έχει διάρκεια και δυσκολίες, δεν κρίνεται σε μια ζαριά. Ο αγώνας μας αποτέλεσε την πρώτη μαζική διαδικασία με διάρκεια που κατάφερε να σπάσει την τεράστια συνέναιση-που ΜΜΕ και παπαγαλάκια παρουσίαζαν σαν αυθραστη- που διαμορφώθηκε στο κοινοβούλιο υπέρ του νόμου και να οδηγήσει την τεράστια κοινωνική πλειοψηφία να γνωρίζει πως πρόκειται για έναν νόμο έκτρωμα που έρχεται να διαλύσει το πανεπιστήμιο και το μέλλον της σπουδάζουσας νεολαίας. Αποτέλεσε αγώνα όχι συντεχνιακό και διασπαστικό απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνία αλλά αγώνα για την ίδια την κοινωνία. Μέσα από μαζικές πολιτικές γενικές συνελεύσεις και το Συντονιστικό των Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων χιλιάδες φοιτητές αποτέλεσαν το πιο δυναμικό κομμάτι σε διαδικασίες βάσης, έχοντας την δυνατότητα να εκφραστούν μέσα από τους συλλόγους του και τις Συντονιστικές Επιτροπές Κατάληψης. Επίσης το φοιτητικό κίνημα κατάφερε να δημιουργήσει ρωγμές μεταξύ των πρυτάνεων και όλων αυτών που κατά καιρούς μας καλούσαν να επιστρέψουμε στην ομαλότητα, πιέζοντάς τους ουσιαστικά να πάρουν θέση ότι δεν θα εφαρμόσουν αυτόν τον νόμο. Τέλος και ίσως πιο σημαντικό είναι ότι ο αγώνας μας κατάφερε να συνδεθεί και να βάλει την προοπτική αγώνα στους μαθητές αλλά και σε άλλα κομμάτια που διστακτικά στην αρχή αλλά πιο απφασισμένα τώρα βλέπουν τον αγώνα διαρκείας σαν την μοναδική λύση για ένα καλύτερο μέλλον.

Πέρα όμως από τα συμπεράσματα και την αποτίμηση σημασία έχει να δούμε και γιατί φτάσαμε ως εδώ και κυρίως, τι πρέπει να κάνουμε από εδώ και πέρα. Το γεγονός ότι μετά από 6 εβδομάδες καταλήψεων μία μία οι σχολές αρχίσαν να ανοίγουν οφείλεται σε διάφορους λόγους. Κατ' αρχήν η ίδια η κοινωνική κατάσταση έτσι όπως διαμορφώνεται από την τεράστια επίθεση που δέχονται νεολαία και εργαζόμενοι εντείνει την αίσθηση του φόβου και θέτει την ασπίδα του ατομικού δρόμου. Επίσης σε αυτήν την κοινωνική κατάσταση ο αγώνας για την ανατροπή της κυβέρνησης μέσα από μαχητικές απεργίες φαίνεται σαν κάτι πολύ πιο πραγματικό απ' ότι ο αγώνας για να ανατραπεί ένας νόμος στην εκπαίδευση. Βέβαια γι' αυτήν την κατάσταση έβαλαν το χεράκι τους τόσο οι δυνάμεις του αντιπάλου μέσα από τις καθεστωτικές παρατάξεις, τα επιτελεία και τα ΜΜΕ, όσο και οι δυνάμεις του “κινήματος”. Η ανελέητη συκοφάντηση και το τείχος της σιωπής που είχαν επιβάλει τα ΜΜΕ απέναντι στον αγώνα των φοιτητών με αποκορύφωμα τα γεγονότα στην κατάληψη της ΝΕΤ δείχνουν πως μέσα από κυβερνητικές εντολές επιδιώχθηκε το φοιτητικό κίνημα να μην βρεθεί μαζί με την υπόλοιπη κοινωνία που σιγόβραζε. Ακόμα, οι συνεχόμενες απειλές του Υπουργείου και η τρομοκράτηση για χαμένα εξάμηνα και εξεταστικές όπως επίσης και για διακοπή χρηματοδόσεων και συγχωνεύσεις σε όσους δεν συμμορφωθούν αποτέλεσε άλλη μια κυβερνητική παρέμβαση στα εσωτερικά των Ιδρυμάτων που στόχο είχε να τσακίσει την δυναμική των κινητοποιήσεων. Τέλος τα καθοδηγούμενα “ανεξάρτητα”-απεγνωσμένα-αγανακτισμένα πλαίσια που παρουσιάστηκαν με πανελλαδικό τρόπο και στηρίχτηκαν τόσο από καθεστωτικά ΜΜΕ όσο και από τις καθεστωτικές παρτάξεις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ κατάφεραν να αποτελέσουν στιβαρό πόλο ενάντια στους αγώνες και στο κίνημα, ενάντια στις πολιτικές διαδικασίες.

Το φοιτητικό κίνημα είχε και στο εσωτερικό του διαφορετικές αντιλήψεις που σε ένα βαθμό οδήγησαν στην αποδυνάμωση του. Η άρνηση της ΚΝΕ και των επιτροπών αγώνα για μαζικό πολιτικό κίνημα ανατροπής της κυβέρνησης και του νόμου μέσα από κοινά πλαίσια και κοινή δράση με κέντρο τις αποφάσεις των συλλόγων, και η επιμονή της σε χρεοκοπημένα σχέδια ήττας για μη εφαρμογή, αφαίρεσαν από το κίνημα την δυνατότητα της πιο ενιαίας έκφρασης στην ανελέητη μάχη απέναντι στις δυνάμεις του κεφαλαίου. Η λογική της μη εφαρμογής του νόμου και το μπλοκάρισμά του όπου πάει να εφαρμοστεί είναι αποτέλεσμα της πεποίθησης ότι οι αγώνες στο σήμερα δεν μπορούν να νικήσουν και ουσιαστικά σε γραμμή ήττας που είχε σαν αποτέλεσμα σε πολλές σχολές, όπως και στο Φυσικό, οι σχολές να ανοίξουν μετά από πρόταση της ΚΝΕ. Επίσης, λογικές που αποθεώνουν την μορφή δράσης -δηλ. την κατάληψη- σαν την μοναδική προϋπόθεση για να γίνουν αγώνες και υποτιμούν το πολιτικό περιεχόμενο, την ανάγκη σύγκρουσης και ρήξης με τους πυλώνες του συτήματος έβαλαν και αυτές αναχώματα στην πάλη των φοιτητών. Ο αγώνας μας σε αυτήν την περίοδο πρέπει να είναι πολιτικός αγώνας διαρκείας με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης και του μαύρου μετώπου ΕΕ-ΔΝΤ που έχει φέρει εργαζόμενους και νεολαία σε αυτήν την κατάσταση. Δεν μπορεί να υπάρξει συγκρουσιακή μορφή δράσης αν δεν υπάρχει περιεχόμενο που θα συγκρούεται με το σύστημα, που θα μετατοπίζει συνειδήσεις που θα μάχεται όχι για μια καλύτερη φοιτητική καθημερινότητα αλλά για μια καλύτερη ζωή, με δικαιώματα.

Αυτήν την στιγμή η οργή που συσσωρεύεται απέναντι στην λαομίσητη κυβέρνηση και την δικτατορία των αγορών φαίνεται έτοιμη να εκραγεί. Η 48ωρη απεργία στις 19-20/10 πρέπει να αποτελέσει το τέλος αυτής της κυβέρνησης και οποιασδήποτε άλλης θέλει να διαχειρηστεί με τον ίδιο τρόπο το παρόν και το μέλλον μας. Οι εργαζόμενοι και η νεολαία είναι αποφασιμένοι να διεκδικήσουν μια καλύτερη ζωή από αυτή που μας φέρνουν η συμμορία του Παπανδρέου και η τρόικα. Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να βρεθεί μαζί με τους εργαζόμενους, τους ανέργους και την νεολαία σε αυτήν την μάχη. Την Τετάρτη και την Πέμπτη οι δρόμοι της Αθήνας πρέπει να πλημμυρίσουν από το ποτάμι της οργής μας που θα πνίξει την κυβέρνηση και όσυς την υπερασπίζονται.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!!

-THN TETAΡTH 19/10 ΣΤΙΣ 10:00 στο ΜΟΥΣΕΙΟ 

με τον ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ

-ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 20/10 ΣΤΙΣ 11:00 ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Αγώνας μαζικός, αγώνας διαρκείας μέχρι την νίκη!